Alokacija troškova

računovodstveni postupak kojim se indirektni (režijski) troškovi, odnosno troškovi uslužnih odjela, razvrstavaju na proizvodne pogone (odjele). Taj se proces sastoji od tri faze: 1. skupljanje troškova koji su predmet razvrstavanja, 2. utvrđivanje svih odjela koji pružaju usluge proizvodnim odjelima, kao i potencijalne alokacijske osnove ili ključa za razvrstavanje troškova uslužnih odjela i 3. izbor najpogodnije metode za alokaciju troškova. Dvije su osnovne metode: a) direktna metoda, troškovi se uslužnih odjela razvrstavaju u jednom koraku na proizvodne pogone, b) indirektna ili metoda koraka, najprije se razvrstavaju troškovi uslužnih odjela na ostale uslužne i proizvodne odjele, a zatim i svi troškovi samo na proizvodne pogone. Izraz a. t. često označava apsorpciju troškova, razvrstavanje svih (ukupnih) troškova na nosioce troškova, odnosno učinke (proizvode ili usluge).